Mogę Ci dać jakieś od TK!

to TK ma flaile?

- To naprawdę niefortunne! I co teraz będzie? – Zawodziła nad dziesiątym kuflem piwa Doris Stalowa Pierś, krasnoludzki Tan z Twierdzy Stalowych Pagórków, która chwilę temu weszła do karczmy.
- Ale co właściwie się stało? – spytała Morga Żelazny Wałek, jej najlepsza przyjaciółka od kufla.
- Ech, to długa historia… Wszystko zaczęło się od tego, jak moja kuzynka cioteczna od strony babki Helga Kamienne Łono wracała ze swoim oddziałem do twierdzy, mijając po drodze rzekę Reik… Po powrocie okazało się, że zaginął runiczny pierścień, pamiątka po naszym pra-pra-pra-pradziadku.
„Na krew moich przodków jak to się mogło stać?” krzyknęła Helga, uwiadomiwszy sobie stratę. A następnie klnąc na każdą żywą istotę, poprzysięgła odzyskać zgubę, albo zginać próbując.
Usłyszało to kilka kuzynek i córek twierdzy i plotka zaczęła się szybko rozprzestrzeniać.
Friga Pięść Miłości, z siostrzeństwa Matczynych Toporów wpadła na zgromadzenie wołając: „Plugawe orki ukradły Heldze Kamienne Łono rodową pamiątkę! Szykujcie się na pomstę!”.
Mira Dębowy Warkocz opowiedziała wszystkim swoim braciom i kuzynom, jak plugawa banda Zwierzoludzi napadła i ograbiła oddział Helgi, który cudem uszedł z życiem…
Volti Głos Matki rozpowiedziała na spotkaniu Klubu Zdobienia Tarcz, że musiały w tym maczać palce długouche, bo tylko one zrobiłyby coś tak podłego.
Z czasem wszyscy opowiadali o coraz to silniejszym niebezpieczeństwie. Rezultatów chyba się domyślasz, wszyscy sięgnęli po kusze i topory, szykując się na bitwę i jutro świcie wyruszają nad Reik, zmierzyć się ze straszliwym wrogiem i obiecują, że rzeka spłynie krwią…
- Ale skoro niebezpieczeństwo nie jest prawdziwe, to czym się martwisz? – spytała Morga.
- E tam, nieprawdziwe, to daleka droga i nieprzyjazny świat, zawsze znajdą się jakieś plugastwa do ubicia po drodze… Tylko… Ach co za pech…
- Co takiego? – dopytywała Morga.
- Nigdzie nie mogę znaleźć mojego ulubionego topora! Jak nie znajdzie się do jutra, trzeba będzie pożyczyć jakiś ze zbrojowni!

Można jeszcze zmienić rozpiskę? Neta wczoraj nie miałem a wykombinowałem coś fajnego ;]

Torsten przeciągnął się i ziewnął. Otworzył oczy i powiedział:
-Już więcej nie piję!
Co do tego był pewien do wieczora, do momentu kiedy spotkają w końcu dostawę zaopatrzeniową dla Karak Azul. A w niej jak zwykle będzie to co każdy Krasnolud lubi jak miś miód - piwo.
Zwlekł się z derki i przesłonił ręką oczy, uniemożliwiając zabójczym w takim stanie promieniom słońca dotarcie do oczu. Rozejrzał się po obozie i ryknął:
- Wstawać, lenie, do kroćset! Za 15 minut chcę tu widzieć doborowy oddział Karak, a nie śpiących pijaków!
Całe towarzystwo ruszyło się z niespotykaną wprost jak na takie istoty werwą. Torsten pogładził swą rudą brodę i patrzył jak skacowana brać zbiera się do wymarszu. I rzeczywiście, w ciągu 15 minut po krasnoludzkich wojownikach nie było widać żadnej oznaki zmęczenia, stali w szeregach równo. Torsten zebrał swoje rzeczy, przewiesił je przez ramię i podszedł do swojego oficera, dowódcy Gwardii, Kherga.
- Daj im znak do wymarszu, ja będę szedł trochę przed wami. - po czy oddalił się drogą.
Torsten wolał nie słyszeć gwaru toczącego się wojska z bardzo prostych powodów - bolała go głowa.
Szli tak przez 2 godziny, po czym zatrzymali się na postój, bo dać wytchnienie krótkim nogom. Torsten wysłał oddział Gwardii na zwiad do pobliskiego lasku, którego wcześniej tu nigdy nie widział. Po jakimś czasie wróciło 3 Gwardzistów w poszarpanych kolczugach.
- Co się stało? - krzyknął Torsten.
-Thane'ie! Zasadzka! Te podstępne zielone elfy zaatakowały naszą dostawę do Karak! Rozkradły całe mienie i pozabijały wszystkich. Twoją Gwardię też, tylko nam udało się uciec, by Cie o tym powiadomić.
- Cooo? Uciec? Toż to godnie jest umrzeć na polu bitwy, wy tchórze! Wasz dowódca poległ, dobrze, że nie musi na was patrzeć. Przecz sprzed moich oczu, sku*wysyny! - ryknął na Gwardzistów, po czym zwrócił się do reszty kompanii - No, panowie, a już myślałem, że podczas tej wyprawy nie zasmakujemy elfiej krwi. - powiedział gładząc palcem ostrze swojego olbrzymiego topora. - Jedno piwo za trupa!
- Jedno? Dwa! Inaczej nie idziemy!
- Wy chytre świnie! Niech wam będzie! Dwa piwa za trupa!

Dwa piwa za trupa!